Kto umawiał się z Domicja?

Domicja Lepida Starsza (Domitia Lepida Maior) występująca w źródłach najczęściej jako Domicja (Domitia, ur. 19 p.n.e. – zm. czerwiec 59 n.e.) – córka Lucjusza Domicjusza Ahenobarba i Antonii Starszej, była przedstawicielką rzymskiego rodu Domicjuszy Ahenobarbów. Spokrewniona z najpotężniejszymi osobami końca republiki i początków cesarstwa – była wnuczką triumwira Marka Antoniusza i Oktawii Młodszej siostry cesarza Augusta, kuzynką cesarzy Kaliguli i Klaudiusza, ciotką cesarzowej Messaliny i cesarza Nerona. Jej siostrą była Domicja Lepida Młodsza (Domitia Lepida Minor), a bratem Gnejusz Domicjusz Ahenobarbus, ojciec cesarza Nerona.

Poślubiła Decymusa Hateriusza Agrypę, syna znanego mówcy i senatora Kwintusa Hateriusza. Agrypa został konsulem w 22 n.e., zmarł w 32 n.e. jako ofiara terroru rządów cesarza Tyberiusza. Syn Domicji i Agrypy Kwintus Hateriusz Antoninus został konsulem w 53 n.e., by później w latach 57–58 całkowicie roztrwonić swoje dziedzictwo. Drugim jej mężem był Kwintus Juniusz Blesus. Z tego małżeństwa pochodził Juniusz Blesus, legat w Galii w 69. W 33 n.e. poślubiła bogatego i wpływowego senatora Gajusza Sallustiusza Krispusa Pasjena, adoptowanego wnuka historyka Salustiusza. W 41 n.e. na żądanie cesarza Klaudiusza, Domicja i Krispus rozwiedli się, żeby ten ostatni mógł poślubić odwołaną właśnie z wygnania Agrypinę Młodszą. Krispus w ten sposób został ojczymem Lucjusza Domicjusza, późniejszego cesarza Nerona.

Domicja Lepida była silną, bogatą i wpływową osobistością w okresie panowania cesarzy Kaliguli, Klaudiusza i Nerona, rywalizującą o wpływy z Agrypiną Młodszą. Wymuszony rozwód z Krispusem zaostrzył wzajemna wrogość. W 55 n.e. wyzwoleńcy Domicji, Atymet i Parys, wystąpili z oskarżeniem Agrypiny o przygotowywaniu przewrotu przeciwko Neronowi, nie zdołali jednak tego dowieść. Bratanek Domicji, Neron, otruł ją w czerwcu 59 n.e. Przykutej do łóżka długotrwałym zatwardzeniem lekarze podali zabójczą dawkę środków przeczyszczających. Jeszcze nie całkiem zmarła, gdy jej testament został podarty, a majątek zabrany.

Atimetus (d. 56 CE) was a freedman of ancient Rome who lived in the 1st century CE. He was a paramour of Domitia, the aunt of the Roman emperor Nero and a rival to Nero's mother, Agrippina the Younger.

Atimetus was drawn into court intrigues against Agrippina when Junia Silana influenced two men, Iturius and Calvisius, to denounce Agrippina to Atimetus, saying that Agrippina was plotting with Rubellius Plautus to overthrow Nero. Atimetus tried to convince another of Domitia's freedmen, Lucius Domitius Paris, to denounce Agrippina as well, as Paris was seen to enjoy some favor in Nero's court.

When the accusation was made to the emperor, in 56 CE, Agrippina counter-accused Paris and Atimetus of inventing a melodramatic fiction, and successfully defended herself of the charges. As a result, Junia Silana was exiled, Iturius and Calvisius were banished, and Atimetus was put to death, presumably for the crime of calumnia. Paris and Rubellius Plautus received no punishments.