Kto umawiał się z Franz Kafka?

Franz Kafka (en allemand : /ˌfʁant͡s ˈkafka/, ^? Écouter [Fiche]), né le 3 juillet 1883 à Prague et mort le 3 juin 1924 à Kierling, est un écrivain austro-hongrois de langue allemande. Il est considéré comme l'un des écrivains majeurs du XX^e siècle.

Surtout connu pour ses romans Le Procès (Der Prozeß), L'Amérique (Amerika) et Le Château (Das Schloß), ainsi que pour les nouvelles La Métamorphose (Die Verwandlung) et La Colonie pénitentiaire (In der Strafkolonie), Franz Kafka laisse cependant une œuvre plus vaste, caractérisée par une atmosphère cauchemardesque, sinistre, où la bureaucratie et la société impersonnelle ont de plus en plus de prise sur l'individu. Hendrik Marsman décrit cette atmosphère comme une « objectivité extrêmement étrange ».

L'œuvre de Kafka, dans laquelle est mis en relief le problème du langage à nommer justement les choses, est parfois vue comme symbole de l'homme déraciné des temps modernes. D'aucuns pensent cependant qu'elle est uniquement une tentative, dans un combat apparent avec les « forces supérieures », de rendre l'initiative à l'individu, qui fait ses choix lui-même et en est responsable.

Dora Diamant (Dwojra Dymant (jid), Diament (pol.) / Dora Lask, ur. 4 marca 1898 w Pabianicach, zm. 15 sierpnia 1952 w Londynie) – aktorka, opiekunka i towarzyszka Franza Kafki, przechowywała część jego pism, do chwili ich konfiskaty przez Gestapo w 1933 roku.

Urodziła się w 1898 roku w żydowskiej rodzinie jako córka Herszla Dymanta, drobnego przedsiębiorcy. Po śmierci matki Frajdy rodzina Dymantów przeniosła się do Będzina. Po I wojnie światowej Dora Dymant wyjechała do Krakowa, gdzie uczyła się zawodu przedszkolanki, a następnie – chcąc odciąć się od ojca – wyjechała do Berlina, gdzie zaangażowała się w życie tamtejszej społeczności żydowskiej. Zmieniła też brzmienie swojego nazwiska na „Diamant”. W lipcu 1923 roku w Graal-Müritz poznała Kafkę, który przebywał tam ze względu na lecznicze działanie klimatu, był bowiem chory na gruźlicę. Spędzili kolejne trzy tygodnie razem, a po krótkim powrocie do Pragi Kafka wyjechał do Berlina, gdzie mieszkał z Dorą Diamant do końca swojego życia.

Po śmierci Kafki, mimo prośby Maxa Broda, Diamant nie oddała mu wszystkich rękopisów Kafki, które były w jej posiadaniu. 35 listów Kafki i około 20 notesów oraz listy Kafki do niej zostały skonfiskowane przez Gestapo w mieszkaniu Diamant w 1933 roku i uważane są dotąd za zaginione.

W latach 20. Diamant studiowała teatrologię w Düsseldorfie i pracowała jako aktorka. W 1930 r. została członkinią Niemieckiej Partii Komunistycznej (KPD) i poślubiła Lutza Laska, redaktora pisma „Die Rote Fahne”, syna pisarki i aktywistki komunistycznej Berty Lask i neurologa Louisa Jacobsohna. Córka Dory i Lutza Franziska Marianne Lask urodziła się 1 marca 1934.

W 1936 roku Dora z córką uciekła z Niemiec i dołączyła do męża w Związku Radzieckim. Gdy w 1937 roku podczas stalinowskich czystek Lutz Lask został aresztowany i zesłany do łagru, Dora Lask z córką uciekły ze Związku Radzieckiego do Wielkiej Brytanii, gdzie zmarła w 1952 roku w Londynie.