Kto umawiał się z August II Mocny?

August II Mocny (niem. August II der Starke, in. August II Sas, ur. 12 maja^?/22 maja 1670 w Dreźnie, zm. 1 lutego 1733 w Warszawie) – syn Jana Jerzego III Wettyna i Anny Zofii Oldenburg, od 1694 elektor Saksonii jako Fryderyk August I (Friedrich August I.), Wikariusz Świętego Cesarstwa Rzymskiego, w latach 1697–1706 i 1709–1733 elekcyjny król Polski; pierwszy król Polski z saskiej dynastii Wettynów. Jego przydomek jest zazwyczaj wiązany z jego nieprzeciętną siłą, dzięki której potrafił podobno zginać podkowy gołymi rękoma.

Z Łaski Bożej król Polski, wielki książę Litewski, Ruski, Pruski, Mazowiecki, Żmudzki, Kijowski, Wołyński, Podolski, Podlaski, Inflancki, Smoleński, Siewierski, Czernihowski oraz książę Saksonii, Jülich, Kleve, Bergu, Engern, Westfalii, arcymarszałek Świętego Cesarstwa Rzymskiego i książę elektor, landgraf Turyngii, margrabia Miśni oraz Górnych i Dolnych Łużyc, burgrabia Magdeburga, itd., itd.

Erdmuta Zofia von Dieskau (ur. 25 lutego 1698, zm. 23 kwietnia 1767 w Dreźnie) – córka Geisslera von Dieskau, metresa króla polskiego Augusta II Mocnego.

Urszula Katarzyna Bokum, właśc. von Altenbockum (ur. 25 listopada 1680 w Warszawie, zm. 4 maja 1743 w Dreźnie) – żona wojewody krakowskiego Jerzego Dominika Lubomirskiego, następnie księcia Ludwika Wirtemberskiego. Od 1704 księżna cieszyńska. Metresa króla Augusta II Mocnego.

Marianna z Bielińskich I voto Denhoffowa, II voto Lubomirska (ur. ok. 1685, zm. 20 kwietnia 1730 w Rzeszowie) – metresa Augusta II.

Jej ojcem był marszałek wielki koronny Kazimierz Ludwik Bieliński (zm. 1713), głowa stronnictwa profrancuskiego w Polsce. Prowadził on wystawny dwór w Otwocku Wielkim, gdzie często bywający król stał się kochankiem jego córki, Marianny. Wkrótce jednak marszałek wydał ją za mąż za Bogusława Ernesta Denhoffa. Później dzięki swym koneksjom w Watykanie wyjednała zgodę papieża Klemensa XI na rozwód z Denhoffem i wyjechała z królem do Drezna. Ponownie wyszła za mąż za Jerzego Ignacego Lubomirskiego.

Wpływała na politykę Augusta II. Blisko współpracował z nią poseł francuski Jean Victor de Besenval. Denhoffowa przekonała Augusta do zawarcia sojuszu z Ludwikiem XIV (1714).

Po urodzeniu ostatniego dziecka zapadła na ciężką postać gorączki popołogowej i zmarła z wielkim przykładem dyspozycyjej duszy i ciała do ostatniego momentu wyjścia ducha. Zwłoki Marianny Lubomirskiej w habicie zostały pochowane w rzeszowskim kościele reformatów.

Angélique Debargues, Angélique Duparc (zm. po 1724) – francuska tancerka, primabalerina, metresa króla polskiego i elektora Saksonii Augusta II Mocnego.

Zofia Eleonora Klengel, Zofia Eleonora Kessel (ur. 1674, zm. 9 października 1755 w Dreźnie) – córka żołnierza i architekta Wolfa Kaspara Klengela i Marii von Bex, pierwsza kochanka elektora saskiego Fryderyka Augusta I, późniejszego króla polskiego Augusta II Mocnego.

Anna Aloysia Maximiliane von Lamberg, hrabina Esterle (zm. 28 czerwca 1738 we Wrocławiu) – hrabianka austriacka, córka grafa Kaspara Friedricha von Lamberg-Kunstadt, jedna z wielu kochanek króla polskiego i elektora saskiego Augusta II Mocnego.