Kto umawiał się z Dodi Al Fayed?

Diana, księżna Walii (ur. jako Diana Frances Spencer 1 lipca 1961 w Sandringham, zm. 31 sierpnia 1997 w Paryżu) – była członkini brytyjskiej rodziny królewskiej, pierwsza żona Karola III, króla Wielkiej Brytanii (wówczas księcia Walii), syna królowej Wielkiej Brytanii Elżbiety II i Filipa, księcia Edynburga. Matka Wilhelma, księcia Walii, i Henryka, księcia Sussexu, odpowiednio 1. i 5. osoby w sukcesji do tronu brytyjskiego.

Stała się osobą publiczną w 1980, będąc wymienianą jako potencjalna kandydatka na żonę dla Karola, następcy tronu Wielkiej Brytanii. Ich ślub, który odbył się 29 lipca 1981 w katedrze św. Pawła w Londynie, był międzynarodowym wydarzeniem społecznym i często jest określany jako „bajkowy ślub” lub „ślub stulecia”. W pierwszej połowie lat 90. XX w. prasa ujawniła kulisy małżeństwa księstwa Walii, publikując materiały kompromitujące zarówno Karola, jak i Dianę. W 1992 para ogłosiła separację, co było jednym z powodów ogłoszenia przez Elżbietę II tego roku jako annus horribilis. Rozwód pary orzeczono w 1996.

Zarówno w trakcie związku z Karolem, jak i po rozwodzie księżnej Dianie towarzyszyło duże zainteresowanie mediów, które w 1997 doprowadziło pośrednio do wypadku samochodowego, w którym to na miejscu zginęli kierowca Henri Paul i towarzysz księżnej, Dodi Al-Fayed, a ona sama zmarła w wyniku obrażeń odniesionych w wypadku.

Pozostaje jednym z najpopularniejszych członków brytyjskiej rodziny królewskiej. W przeprowadzonym przez BBC plebiscycie „100 najwybitniejszych Brytyjczyków” zajęła trzecie miejsce. Zasłynęła działalnością dobroczynną i charytatywną, które przyniosły jej przydomki: księżnej ludu, królowej ludzkich serc i ludowej księżniczki. Uważa się, że księżna swoim działaniem i nagłośnieniem problemu przyczyniła się do podpisania w 1997 traktatu w Ottawie, zabraniającego produkcji, gromadzenia, eksportu i używania min przeciwpiechotnych. Była powszechnie znana z zamiłowania do mody, w prasie zyskała miano ikony mody i stylu.