Kto umawiał się z Fidel Castro?

Fidel Alejandro Castro Ruz (wym. [fiˈðel ˈkastɾo] ( odsłuchaj); ur. 13 sierpnia 1926 w Biránie, zm. 25 listopada 2016 w Hawanie) – kubański rewolucjonista, polityk, żołnierz i adwokat. Przywódca rewolucji kubańskiej. Faktyczny przywódca Kuby w latach 1959–2011 sprawujący władzę autorytarną. Jedyny Kubańczyk w randze marszałka (Comandante en Jefe). W 1959 objął stanowisko premiera, a w 1965 sekretarza rządzącej Komunistycznej Partii Kuby. W 1976 w wyniku reorganizacji rządu obok stanowiska premiera (przemianowanego na Przewodniczącego Rady Ministrów), objął przewodnictwo Rady Państwa. W latach 1979–1983 przewodniczący Ruchu państw niezaangażowanych. W 2006 przekazał władzę młodszemu bratu Raúlowi. W 2008 zrezygnował z najważniejszych stanowisk państwowych ze względu na zły stan zdrowia.

Edukację zdobył w szkołach jezuickich w Santiago de Cuba. W kolejnych latach pracował w Hawanie jako adwokat. W latach 40. dołączył do Kubańskiej Partii Ludowej (zwanej ortodoksyjną), z której ramienia w 1952 został wybrany do Izby Reprezentantów. Po zamachu stanu generała Fulgencia Batisty z marca 1952 rozpoczął formowanie oddziałów partyzanckich. W 1953 poprowadził grupę rewolucjonistów do ataku na koszary wojskowe Moncada w Santiago de Cuba. Aresztowany i skazany na 15 lat więzienia. W 1955 roku wypuszczony w ramach amnestii. Następnie na emigracji w Meksyku, gdzie sformował Ruch 26 Lipca. W 1956 z grupą rewolucjonistów (w tym bratem Raúlem i Che Guevarą) wylądował na południowo-zachodnim wybrzeżu Kuby. Na miejscu przedostał się w góry Sierra Maestra, gdzie rozpoczął antyrządową rewolucję. W styczniu 1959 roku wkroczył do stolicy kraju i ogłosił się naczelnym dowódcą sił zbrojnych, a od lutego 1959 także premierem.

Jako faktyczny przywódca kraju przeprowadził reformę rolną, nacjonalizację obcego kapitału (zwłaszcza amerykańskiego), co przyczyniło się do zerwania relacji dyplomatycznych ze Stanami Zjednoczonymi. Od tamtego czasu aż do czasu jego rozpadu Kuba zacieśniła relacje ze Związkiem Radzieckim, od którego otrzymała pomoc gospodarczą i wojskową. Po inwazji w Zatoce Świń z 1961, proklamował socjalistyczny charakter rewolucji i odwołał się do marksizmu-leninizmu. Prowadził politykę „eksportu rewolucji”, realizowaną między innymi poprzez ekspedycje kubańskich jednostek wojskowych do między innymi Angoli, Etiopii i Zairu. Po chwilowej liberalizacji polityki gospodarczej w połowie lat 70. i kryzysie społeczno-politycznym w 1981 nastąpiło ponowne zaostrzenie kursu w polityce wewnętrznej. Pod koniec lat 90. ponownie przeprowadził pewną liberalizację życia na wyspie. W 2006 zrezygnował z władzy, a w 2008 ustąpił ze stanowiska przewodniczącego Rady Państwa.

Ilona Marita Lorenz (18 August 1939 – 31 August 2019) was a German woman who had an affair with Fidel Castro in 1959 and in January 1960 was involved in an assassination attempt by the CIA on Castro's life.

In the 1970s and 1980s, she testified about the John F. Kennedy assassination, stating that she was involved with a group of anti-Cuban militants, including Frank Sturgis and E. Howard Hunt of CIA and Watergate infamy, shortly before the assassination.

Natalia Revuelta Clews (December 6, 1925 – February 27, 2015) was a Cuban socialite, mistress of Fidel Castro, and mother of his daughter Alina Fernández. Both Revuelta and Castro were married to other people.