Kto umawiał się z Jan II Aragoński?

Jan II Aragoński (ur. 29 czerwca 1398 w Medina del Campo, zm. 20 stycznia 1479) – król Aragonii, Sardynii i Korsyki (1458–1479) i Nawarry (1425–1479), hrabia Barcelony. Był synem Ferdynanda I i jego żony Eleanory z Alburquerque.

Poślubił Blankę I, królową Nawarry, córkę Karola III. Mieli razem czworo dzieci:

• Karola, księcia Viany (1421–1461),
• Joannę (1423-1425),
• Blankę II z Nawarry (1424–1464) – w latach 1440-53 żonę Henryka IV, króla Kastylii,
• Eleonorę I z Nawarry (1425–1479) – żonę Gastona IV de Foix, a także babkę Anny de Foix, królowej Węgier i Czech.

Później Jan poślubił Joannę Enríquez, z którą miał trójkę dzieci:

• Eleonorę Aragońską (ur. i zm. 1448)
• Ferdynanda II Aragońskiego (1452–1516), którego wybrał na swojego następcę pomijając pierworodnego Karola, księcia Viany, i który rządził zarówno Aragonią jak i Kastylią,
• Joannę Aragońską (1454–1517) – żonę Ferdynanda I, króla Neapolu.

Ze związków pozamałżeńskich Jan II doczekał się kilkorga dzieci:

• Alfonsa (1417–1495),
• Jana (1439/40–1475) – biskupa Zaragozy,
• Marii (1455–?).

To dzięki Janowi doszło też do małżeństwa Ferdynanda i Izabeli Kastylijskiej, które połączyło państwa hiszpańskie, Kastylię i Aragonię, w jedno wspólne państwo, które dało początek nowożytnej Hiszpanii.