Kto umawiał się z Jane Popincourt?

Louis I d'Orléans, Duke of Longueville (1480 – Beaugency, 1 August 1516), was a French aristocrat and general, Grand Chamberlain of France and governor of Provence.

Louis was the second son of François d'Orléans, Count of Dunois and Agnes of Savoy. He succeeded his elder brother François II in 1512, and became 2nd Duke of Longueville, Count of Montgommery, Count of Tancarville, Prince of Châlet-Aillon, Marquis of Rothelin and viscount of Abberville. His paternal grandfather, Jean, Count of Dunois, was the illegitimate son of Louis I, Duke of Orléans – son of King Charles V of France.

On 16 August 1513, Louis was taken prisoner by the English at the battle of the Spurs when he attempted to bring relief to the siege of Thérouanne. He was sent to Catherine of Aragon, who first lodged him in the Tower of London while she dealt with the Scottish invasion and the battle of Flodden. Longueville was treated very well in England, having a relationship with Jane Popincourt. He stood in for Louis XII of France in the marriage ceremony with Mary Tudor in Greenwich Palace on 13 August 1514.

Louis married in 1504, Johanna of Hachberg-Sausenberg, daughter of Philip of Hochberg.
They had:

• Claude (1508 – November 9, 1524), Duke of Longueville and peer of France
• Louis II (1510 – June 9, 1537), married Marie of Lorraine (Mary of Guise), succeeded his brother
• François (1513–1548), Marquis of Rothelin, married Jacqueline de Rohan and had issue:
  • Léonor d'Orléans, duc de Longueville, and Francoise d'Orléans
  • Another source claims the Marquis had an affair with Françoise de Blosset, resulting in a daughter, Francoise d'Orléans-Rothelin.
• Charlotte (1512–1549), Mademoiselle de Longueville prior to her marriage to Philippe, Duke of Nemours

Henryk VIII (ur. 28 czerwca 1491 w Greenwich, zm. 28 stycznia 1547 w Londynie) – król Anglii (od 21 kwietnia 1509 do końca życia), lord Irlandii (1494–1542), król Irlandii (1542–1547), drugi monarcha z dynastii Tudorów (po swoim ojcu, Henryku VII). Doprowadził, w latach 20. i 30. XVI wieku, do rozłamu z Kościołem rzymskokatolickim oraz ustanowienia Kościoła anglikańskiego, niezależnego od papieża, ale podporządkowanego królowi Anglii; za jego panowania dokonano kasaty klasztorów. Znany jest także z faktu, iż sześciokrotnie zawierał związek małżeński, oraz z tego, że doprowadził do skazania na śmierć i egzekucji poprzez ścięcie dwóch swoich małżonek.

Znaczące akty prawne uchwalone za jego panowania:

• kilka ustaw rozdzielających Kościół anglikański od Kościoła katolickiego oraz ustanawiających Henryka VIII głową Kościoła anglikańskiego
• ustawy o unii 1536–1543 (łączące Anglię i Walię w jedno państwo)
• ustawa o sodomii (Buggery Act) 1533 – pierwsze angielskie prawo przeciw sodomii
• ustawa o czarach (Witchcraft Act) 1542 – karząca śmiercią za „wywoływanie lub wyczarowywanie złych duchów”

Henryk znany był jako nałogowy karciarz i gracz w kości. W młodości brylował w sporcie, zwłaszcza w tenisie, i lubił polowania. Był także utalentowanym muzykiem, kompozytorem i poetą; legenda przypisuje mu autorstwo popularnej piosenki „Greensleeves”. Za napisanie popularnego (około 20 wydań w Anglii i Europie) traktatu poddającego krytyce nauki Marcina Lutra (Assertio Septem Sacramentorum) w 1521 r. otrzymał od papieża tytuł „obrońcy wiary” (Fidei Defensor). Za jego panowania wybudowano i uświetniono kilka budowli, takich jak kaplica King’s College, kościół Christ Church, Oxford, Pałac Hampton Court, Pałac Nonsuch oraz Opactwo Westminsterskie. Inwestował we flotę, zwiększył liczbę okrętów z 5 do 53 (w tym „Mary Rose”, której pozostałości znajdują się w Muzeum Morskim w Portsmouth).

W pierwszych miesiącach panowania Henryka VIII, z uwagi na niepełnoletniość monarchy, regencję sprawowała jego babka Małgorzata, hrabina Richmond i Derby. Od czerwca do października 1513 regentką, w imieniu przebywającego we Francji króla, była jego pierwsza żona Katarzyna Aragońska. Od maja do lipca 1520 obowiązki regenta pełnił Thomas Howard, książę Norfolk. Od lipca do września 1544 przebywającego we Francji monarchę zastępowała jego ostatnia żona Katarzyna Parr.