Kto umawiał się z Konstanty Romanow (1779–1831)?

Konstanty Pawłowicz Romanow, właśc. Konstantin Pawłowicz Holstein-Gottorp-Romanow (ros. Константин Павлович Романов; ur. 27 kwietnia^?/8 maja 1779 w Carskim Siole (obecnie Puszkin), zm. 15 czerwca^?/27 czerwca 1831 k. Witebska) – wielki książę rosyjski z dynastii Romanowów, następca tronu rosyjskiego w latach 1801–1823, naczelny wódz armii Królestwa Polskiego pełniący obowiązki gubernatora wojskowego Królestwa Polskiego, generał–inspektor kawalerii rosyjskiej, naczelny dowódca korpusu litewskiego, sprawujący władzę głównodowodzącego armii czynnej nad guberniami: wileńską, grodzieńską, mińską, wołyńską, podolską i w obwodzie białostockim od 1819 roku, deputowany na Sejm Królestwa Polskiego w 1818 z cyrkułu VIII Warszawy.

Жозефина Фридрихс (Фридерикс), урождённая Мерсье (1778, Париж — 5 апреля 1824, Ницца) — фаворитка великого князя Константина Павловича, с которым в 1806—1820 гг. состояла в сожительстве. С 1816 года после пожалования российского дворянства именовалась Ульяной Михайловной Александровой. Мать сына великого князя, Павла Александрова (1808—1857).

Княжна Жанетта Антоновна Четвертинская (в браке Вышковская, 1777 — 18 августа 1854, Мюнхен) — представительница рода Святополк-Четвертинских, возлюбленная цесаревича Константина Павловича, сестра Марии Антоновны Нарышкиной.