Kto umawiał się z Margarita Luti?

Margarita Luti (also Margherita Luti or La Fornarina, "the baker's daughter") was the mistress and model of Raphael. The story of their love has become "the archetypal artist–model relationship of Western tradition", yet little is known of her life. Of her, Flaubert wrote, in his Dictionary of Received Ideas, "Fornarina. She was a beautiful woman. That is all you need to know."

Rafael, właśc. Raffaello Sanzio, Rafael Urbino (ur. 28 marca lub 6 kwietnia 1483 w Urbino, zm. 6 kwietnia 1520 w Rzymie) – włoski malarz i architekt, wraz z Leonardem da Vinci i Michałem Aniołem zaliczany do wielkiej trójki renesansu. Znany m.in. za sprawą licznych przedstawień Madonn oraz fresków w Pałacu Apostolskim.

Uczył się u boku Perugina. W latach 1504–1508 przebywał we Florencji, gdzie tworzył przede wszystkim obrazy o tematyce religijnej. Obok przedstawień Madonn (m.in. Madonna del Granduca, Madonna ze szczygłem) tworzył również wizerunki świętych (m.in. Święta Katarzyna Aleksandryjska), a także obrazy o tematyce świeckiej. Początkowo na obrazach Rafaela dostrzegalny był wpływ Perugina, z czasem za sprawą kontaktu z dziełami Leonarda da Vinci i z samym malarzem we Florencji jego styl ewoluował. Około 1508 roku przybył do Rzymu, gdzie tworzył głównie obrazy o tematyce religijnej (m.in. Madonna Sykstyńska, Ekstaza Świętej Cecylii, Widzenie Ezechiela, Przemienienie Pańskie) i antycznej oraz portrety. Na zlecenie papieży Juliusza II i Leona X wraz ze swoimi uczniami stworzył liczne dekoracje w Pałacu Watykańskim. Namalowane freski (m.in. Szkoła Ateńska, Dysputa o Najświętszym Sakramencie, Parnas, Msza Bolseńska, Pożar Borgo) stanowią personifikacje cnót kardynalnych i sztuk wyzwoloncyh oraz przedstawiają wybrane wydarzenia z historii papiestwa. Ponadto podczas pobytu w Rzymie Rafael rozwinął działalność architektoniczną, pracując m.in. przy budowie bazyliki św. Piotra.

Po śmierci Rafaela jego twórczość była przedmiotem zainteresowania, którego szczyt przypadł na XIX wiek.