Kto umawiał się z Michaił Barysznikow?

Michaił Nikołajewicz Barysznikow (ros. Михаил Николаевич Барышников, ur. 27 stycznia 1948 w Rydze) – amerykańsko-łotewski tancerz, reżyser, choreograf oraz aktor filmowy i teatralny, rosyjskiego pochodzenia. Od połowy lat 70. XX wieku obywatel Stanów Zjednoczonych, a od 27 kwietnia 2017 również obywatel Łotwy. Odznaczony Narodowym Medalem Sztuki.

Uważany za jednego z najwybitniejszych tancerzy baletowych XX wieku obok Wacława Niżyńskiego i Rudolfa Nuriejewa. Karierę rozpoczynał od repertuaru klasycznego, w którym zagrał większość najważniejszych ról. W 1974 roku wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie wkrótce dzięki spotkaniu z uznaną choreografką amerykańską Twylą Tharp zaangażował się również w taniec współczesny. W charakterystyce Barysznikowa zazwyczaj podkreśla się nienaganną koordynację ruchową, opanowaną z pomocą odpowiedniej dla tancerza postury (170 cm) i mocnej muskulatury.

W 1977 roku zadebiutował jako aktor filmowy. Już pierwsza rola – w Punkcie zwrotnym Herberta Rossa – przyniosła mu nominację do Oscara i Złotego Globu. Wystąpił również w głównej roli w filmie Białe noce z 1985 roku oraz w kilku rolach drugoplanowych i w przedstawieniach teatralnych.

Jessica Phyllis Lange (; born April 20, 1949) is an American actress. With a career spanning over five decades, she is known for her roles on stage and screen. Her accolades include two Academy Awards, five Golden Globe Awards, three Primetime Emmy Awards, and a Tony Award, in addition to nominations for a BAFTA Award and a Laurence Olivier Award. Lange is one of few performers to achieve Triple Crown of Acting status.

Lange made her professional film debut in the remake King Kong (1976) which earned her the Golden Globe Award for New Star of the Year. Lange went on to receive two Academy Awards, her first for Best Supporting Actress as a soap opera star in the comedy Tootsie (1982) and her second for Best Actress playing a bipolar housewife in the drama Blue Sky (1994). Her other Oscar-nominated roles were for Frances (1982), Country (1984), Sweet Dreams (1985), and Music Box (1989). She also acted in films such as All That Jazz (1979), The Postman Always Rings Twice (1981), Crimes of the Heart (1986), Cape Fear (1991), Rob Roy (1995), Big Fish (2003), and Broken Flowers (2005).

For her roles on television she received her first Primetime Emmy Award for her portrayal of Big Edie in the HBO movie Grey Gardens (2009). Lange gained new recognition by starring in FX's horror anthology, American Horror Story (2011–2014, 2018), which earned her two additional Primetime Emmys for its first and third seasons. She was Emmy-nominated for her roles as Blanche DuBois in the CBS film A Streetcar Named Desire (1995), a wife in the HBO television movie Normal (2003), and Joan Crawford in FX the miniseries Feud: Bette and Joan (2017). Lange has also acted in the television films O Pioneers! (1992), and The Great Lillian Hall (2024) as well as the Netflix series The Politician (2019).

On stage, Lange made her Broadway debut as Blanche DuBois in the revival of the Tennessee Williams play A Streetcar Named Desire (1992). Lange won the Tony Award for Best Actress in a Play for her role as Mary Cavan Tyrone in the Broadway revival of the Eugene O'Neill play Long Day's Journey into Night (2016). Lange returned to Broadway playing the hardheaded matriarch in the Paula Vogel play Mother Play (2024).

Lange is also a photographer with five published books of photography. She has been a foster parent and holds a Goodwill Ambassador position for UNICEF, specializing in HIV/AIDS in the Democratic Republic of the Congo and Russia.