Kto umawiał się z Sergei Saltykov?

Count Sergei Vasilievich Saltykov (Russian: Сергей Васильевич Салтыков, IPA: [sʲɪrˈɡʲej vɐˈsʲilʲjɪvʲɪtɕ səltɨˈkof]; c. 1722 – 1784) was a Russian officer (chamberlain) who became the first lover of Empress Catherine the Great after her arrival in Russia.

Katarzyna II Aleksiejewna Wielka, ros. Екатерина II Алексеевна; urodzona jako Zofia Fryderyka Augusta, niem. Sophie Friederike Auguste von Anhalt-Zerbst (ur. 2 maja 1729 w Szczecinie, zm. 6 listopada^?/17 listopada 1796 w Petersburgu) – księżniczka anhalcka, żona wielkiego księcia, później cesarza rosyjskiego Piotra III, po zamachu stanu samodzielna Cesarzowa Wszechrusi panująca w Imperium Rosyjskim w latach 1762–1796. W stosunkach z zagranicą, jak i wewnątrz kraju, kontynuowała politykę i reformy wprowadzone przez Piotra Wielkiego. Rządząc twardą ręką, polegała na swoich doradcach i faworytach takich jak Grigorij Potiomkin czy Grigorij Orłow. W polityce wewnętrznej Nakaz Katarzyny II z 1767 roku definiujący zasady polityki i system prawny zapoczątkował okres absolutyzmu oświeconego w Rosji. Za panowania autokratki wprowadzono reformę podziału administracyjnego Rosji. Doprowadziła do sekularyzacji dóbr duchownych, uwłaszczenia chłopów cerkiewnych i zmniejszenia ich obowiązków względem cerkwi (1764). Wydała Manifest o wolności gospodarczej (1775) oraz Gramotę o prawach i wygodach miejskich (1785), oficjalnie ustanawiając stan mieszczański i samorząd miejski. Gramota o prawach, wolności i przywilejach szlacheckich (1785) doprowadziła do wzmocnienia pozycji szlachty i jednocześnie pogorszenia sytuacji chłopów z majątków szlacheckich, którzy byli pozbawieni większości praw i stali się obiektem handlu. Po powstaniu chłopskim Jemieljana Pugaczowa wprowadziła politykę represji wobec każdego przejawu niezadowolenia. Uczestniczyła w rozbiorach Polski. Zreformowała oświatę i utworzyła pierwszą w Rosji szkołę dla dziewcząt (1764). Zaliczana jest do najwybitniejszych władców Rosji.