Kto umawiał się z Simone de Beauvoir?

Simone de Beauvoir (wym. simɔn: də bov’waʀ), właśc. Simone Lucie Ernestine Marie Bertrand de Beauvoir (ur. 9 stycznia 1908 w Paryżu, zm. 14 kwietnia 1986 tamże) – francuska pisarka, filozofka i feministka.

Jedna z pionierek współczesnego feminizmu drugiej fali. Jej książka Druga płeć uznana jest za jedną z klasycznych prac feminizmu. Szokowała opinię publiczną śmiałymi i niezależnymi poglądami oraz stylem życia. Współpracowniczka i partnerka życiowa Jeana-Paula Sartre’a.

Jean-Paul Charles Aymard Sartre (ur. 21 czerwca 1905 w Paryżu, zm. 15 kwietnia 1980 tamże) – powieściopisarz, dramaturg, eseista i filozof francuski. Przedstawiciel egzystencjalizmu. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1964, której przyjęcia odmówił.

Sartre był czołowym przedstawicielem egzystencjalizmu ateistycznego. Pod koniec życia odszedł od egzystencjalizmu i rozwinął własną wersję socjologii marksistowskiej.

Jego ostatnim znaczącym dziełem filozoficznym jest napisana w 1960 roku Critique de la raison dialectique, w której starał się stworzyć syntezę egzystencjalizmu z marksizmem.

Jego współpracowniczką i towarzyszką życia była pisarka, feministka i filozofka Simone de Beauvoir.

Nelson Algren (właśc. Nelson Ahlgren Abraham, ur. 28 marca 1909 w Detroit, zm. 9 maja 1981 w Sag Harbor) – pisarz amerykański, którego twórczość w głównej mierze odnosiła się do życia biednych Polaków mieszkających w Polskim Śródmieściu w Chicago i którego powieści uznane zostały przez Amerykanów polskiego pochodzenia za antypolskie.

Napisał 5 powieści i ponad 50 opowiadań, poezji, szkiców krytycznych, esejów i książek podróżniczych. Do tej pory na język polski zostały przetłumaczone dwa jego opowiadania: Śmiech markiera i Ostatnia karuzela.

Claude Lanzmann (ur. 27 listopada 1925 w Bois-Colombes, zm. 5 lipca 2018 w Paryżu) – francuski reżyser, dokumentalista, reporter; redaktor czasopisma polityczno-literackiego „Les Temps modernes”.