Kto umawiał się z 塔列朗?

Maria Teresa Antonina Józefina z Poniatowskich Tyszkiewiczowa (ur. 28 listopada 1760 w Wiedniu, zm. 2 listopada 1834 w Tours we Francji) – dama Krzyża Orderowego zakonu maltańskiego.

Urodziła się jako pierwsze dziecko generała-lejtnanta w służbie austriackiej i czeskiej Andrzeja Poniatowskiego (późniejszego księcia Korony Czeskiej) i hrabianki Theresy Kinsky von Wchinitz und Tettau. Do chrztu trzymała ją cesarzowa Maria Teresa. Jej bratem był książę Józef Poniatowski.

Gdy miała trzynaście lat na gruźlicę zmarł jej ojciec, co spowodowało, że wziął ją pod kuratelę brat jej ojca król Stanisław August Poniatowski. Mieszkając w Wiedniu, zachorowała w szesnastym roku życia, w wyniku czego usunięto jej gałkę oczną. Gdy miała osiemnaście lat, zgodnie z wolą Stanisława Augusta, wydano ją za mąż za Wincentego Tyszkiewicza herbu Leliwa, hrabiego na Łohojsku i Świsłoczy, referendarza wielkiego litewskiego. Małżeństwo nie było udane, dlatego wkrótce opuściła męża.

Przez 30 lat, od 1807, blisko z nią związany był francuski minister spraw zagranicznych Francji Charles-Maurice de Talleyrand-Périgord.

Adélaïde-Émilie (sometimes Émilie-Adélaïde) Filleul, Marquise de Souza-Botelho (14 May 1761 – 19 April 1836) was a French writer.

Dorothea von Sagan, geborene Prinzessin von Kurland und Semgallen aus dem regierenden Herzogshaus Biron von Curland, (* 21. August 1793 auf Schloss Friedrichsfelde bei Berlin; † 19. September 1862 in Sagan) war durch Heirat (1809) mit Edmond de Talleyrand-Périgord seit 1817 Herzogin von Dino und seit 1838 Herzogin von Talleyrand. Von ihrer Schwester erwarb sie 1845 das Herzogtum Sagan und nannte sich seither Herzogin von Sagan. In Frankreich ist sie als Dorothée de Courlande oder duchesse de Dino bekannt.

(Anna Charlotte) Dorothea von Medem (ur. 3 lutego 1761 w Mežotne, zm. 20 sierpnia 1821 w Löbichau), znana także jako Dorothea (Dorota) Kurlandzka lub Dorota Biron – hrabianka z arystokratycznej, niemieckiej rodziny von Medem.

Jej ojcem był reichsgraf Fryderyk von Medem. Po ślubie (1779) ze starszym o 37 lat Piotrem Bironem została księżną Kurlandii i Semigalii. W Pałacu Kurlandzkim w Berlinie prowadziła znany salon arystokratyczny, wykonywała także pewne zadania dyplomatyczne.

Z Piotrem (zm. 1800) miała sześcioro dzieci, pierworodny syn Piotr (ur. 1787) zmarł w wieku 3 lat, a czwarta córka Karolina (ur. 1789) w wieku 2 lat. Wieku dorosłego dożyły cztery córki:

• Wilhelmina – żona księcia Juliusza Armanda de Rohan-Guéménée, a później księcia Wasylego Trubeckiego i hrabiego Karola von Schulenburg-Vitzenburga
• Paulina – żona księcia Fryderyka Hermana von Hohenzollern-Hechingen
• Joanna – żona księcia Acarenza, Franciszka Pignatellego de Bellmonte
• Dorota – księżna Dino, żona Aleksandra Edmunda de Talleyrand-Périgord

Istnieje jednak podejrzenie, że najmłodsza córka Dorota była dzieckiem Aleksandra Bendykta Batowskiego, polskiego dyplomaty, z którym Dorota Biron miała wieloletni romans.

Księżna gościła m.in. na polskim dworze królewskim Stanisława Augusta, na którym, jak i „całym towarzystwie warszawskim”, wielkie wrażenie wywarły jej uroda i charakter. Podczas tej wizyty w roku 1790, powstały dwa portrety księżnej z płaskorzeźbionym medalionem zawierającym profilowe ujęcie głowy króla pędzla Marcello Bacciarellego. Jeden z nich znajduje się w warszawskich Łazienkach Królewskich, drugi wchodzi w skład zbiorów Fundacji im. Raczyńskich przy Muzeum Narodowym w Poznaniu.

W 1793 z fundacji męża na północnej pierzei obecnego pl. Słowiańskiego w Żaganiu wybudowano dla księżnej klasycystyczny pałac miejski, tzw. Dom Wdowi – obecnie siedziba Urzędu Miejskiego w Żaganiu (pl. Słowiański 17). Po śmierci Birona w 1800, przeniosła się doń z dotychczas zajmowanego pałacu książęcego i użytkowała go do śmierci w 1821.

Germaine de Staël, również Madame de Staël, właśc. Anne Louise Germaine Staël-Holstein (ur. 22 kwietnia 1766 w Paryżu, zm. 14 lipca 1817 tamże) – francuska powieściopisarka, erudytka i publicystka pochodząca z francuskojęzycznej części Szwajcarii. Rozpowszechniła pojęcie romantyzmu. Obecnie uważana za proto-feministkę.

Dorothée Dorinville, stage name Mademoiselle Luzy (1747–1830), was a French stage actress.

She was engaged at the Comédie-Française in 1764. She became a Sociétaires of the Comédie-Française in 1764. She retired in 1781.

She was most known as a soubrette, but also performed tragedy, and acted as a singer and dancer. She was described as a serious and ambitious stage artist, and was a part of the movement that wished to introduce realistic stage costumes. She was imprisoned in 1771 after having broken the censure laws in a play by Imbert.